شاید کمتر کسی باشد که در مورد سرویس‌ بهداشتی در هواپیما اطلاعاتی داشته باشد و یا حتی برایش جالب باشد که چیزی بداند.

اما وقایع جالبی در این مورد وجود دارد که دانستن آن خالی از لطف نیست.

روزانه میلیون‌ها نفر از طریق هواپیما به نقاط مختلف سفر می‌کنند، که قطعا برخی از این مسیرها بسیار طولانی می‌باشند. بنابراین وجود سرویس بهداشتی در ایرلاین‌ها امری بسیار ضروری است، که تا کنون هیچ قانونی وجود آن را در هواپیماها الزامی نکرده است. اما امروزه به ندرت می‌توان هواپیمایی را یافت که دارای سرویس بهداشتی نباشد.

برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر در این زمینه در ادامه‌ی مطلب با بیسان همراه باشید.

سرویس بهداشتی هواپیما در گذشته

در گذشته هیچ هواپیمایی مجهز به سرویس بهداشتی نبود. اگر کسی از مسافران در حین پرواز به سرویس بهداشتی نیاز داشت، سطلی درپوش دار به او می‌دادند و مسافران آن ظرف را باید تا انتهای پرواز نگه می‌داشتند. با تکان‌های احتمالی در طول پرواز امکان باز شدن درب سطل و ریختن آن وجود داشت و این احتمال که بسیار ناخوشایند بود باعث می‌شد خیلی از مسافران از گرفتن این سطل‌ها خوداری کنند و این امر در پروازهای طولانی مشکلات زیادی برای سلامتی آن‌ها ایجاد می‌کرد.

حالت دیگری از سرویس بهداشتی نیز مدتی در هواپیماها وجود داشت. در سال 1934 هواپیمایی در بریتانیا سرویس بهداشتی ایجاد کرد که مستقیما به بیرون راه داشت. این سیستم نیز مدت کوتاهی مورد استفاده قرار گرفت، چرا که با جا به جا شدن درپوش سطل، صدای وحشتناکی از جریان هوا داخل هواپیما می‌پیچید.

شکل دیگری از سرویس بهداشتی که کمی پیشرفته‌تر از موارد قبلی بود، به این شکل بود که مایعی بوزدا به رنگ آبی، فاضلاب را به یک مخزن در هواپیما هدایت می‌کرد و هربار مایع جدیدی وارد توالت می‌کرد. این سیستم با وجود ویژگی‌‌های خوبی که نسبت به موارد قبلی داشت، مشکل بزرگی در هواپیما ایجاد می‌کرد آن هم حمل صدها لیتر از مایع بوزدا در هر پرواز بود که علاوه بر امکان نشتی، باعث افزایش مصرف سوخت هواپیما نیز می‌شد.

هیچ‌ یک از مواردی که ذکر شد مدت زمان طولانی مورد استفاده قرار نگرفت.

با گذشت زمان و درک ضرورت وجود سرویس بهداشتی در هواپیما، به تدریج سیستم‌های بهداشتی پیشرفته‌تری در هواپیما ایجاد شد که با روش کار آن‌ها در ادامه آشنا می‌شویم.

سرویس بهداشتی هواپیماها در حال حاضر چه گونه است؟

با مرور زمان ایده‌های بهتری برای سرویس بهداشتی در هواپیماها ارائه شد که با تکنولوژی و تجهیزات بیشتر فضای مطلوب‌تری را ایجاد می‌کردند. سرویس بهداشتی‌هایی که امروزه در پروازها مشاهده می‌کنید آخرین ایده‌ای بود که اجرا شد و مشکل خاصی از ابتدا تا به امروز ایجاد نکرد.

این توالت‌ها در سال 1975 اختراع و در سال 1982 برای اولین بار استفاده شدند. به این گونه از سرویس بهداشتی، توالت خلا می‌گویند. در این سیستم با اتمام کار، لوله‌ی فاضلاب تمام محتویات داخل توالت را به بیرون می‌کشید و آن را وارد مخزن بزرگی که در غقب هواپیما وجود داشت، می‌کرد. یکی از ویژگی‌های خوب توالت خلا، مصرف کمتر از دو لتیر آب در هر بار استفاده از آن است. در صورتی که توالت‌های خانگی در هربار استفاده چیزی حدود 6 لیتر آب مصرف می‌کنند.

برخی از هواپیماها سرویس بهداشتی خود تمیز شونده دارند، که یقیناً گزینه‌ی بهداشتی و مناسب‌تری می‌باشند. در این گونه‌ از سرویس‌ها با به کارگیری نور فرابنفش تمامی میکروب‌ها پس از خروج هر فرد، در غرض چند ثانیه از بین می‌روند.

مخزن‌های فاضلاب در سرویس بهداشتی هواپیما چه می‌شوند؟

شاید تصور خیلی‌ها این باشد که مخزن توالت‌ها در هواپیما در حین پرواز ممکن است خالی شود. اما این اتفاق با روی کار آمدن این نوع سیستم‌ها هرگز اتفاق نیافتاد، زیرا این مخزن‌ها که حامل فاضلاب و پساب‌ها می‌باشند، ضامنی در خارج از هواپیما دارند و کسی در حین پرواز به‌ آن دسترسی ندارد. این اقدام با فرود آمدن هواپیما روی زمین انجام می‌شود. به این روش که مسئولان این کار یک پمپ به هواپیما متصل کرده و با ایجاد خلا آن را تخلیه می‌کنند. این اقدام حدود 10 دقیقه زمان می‌برد.

وجود سرویس‌های بهداشتی کارآمد در هواپیماها راحتی مسافران را تضمین کرده است. و دیگر نگرانی در این باره برای مسافران پیش نخواهد آمد. البته ممکن است هنوز هم باشند مسافرانی که به دلایل مختلف از استفاده از این سرویس‌ها اجتناب می‌کنند.

شاید یکی از این دلایل تمیز نبودن این سرویس‌های بهداشتی باشد، که بهتر است در این مورد بگوییم طبق تحقیاتی که انجام شده کثیف‌ترین قسمت‌های هواپیما میز‌های تاشو، سگک کمربند ایمنی، دریچه‌ی هواکش و بعد از آن‌ها قفل درب دستشویی است که بهتر از بعد از تماس با هرکدام دستتان را بشویید

نگران گیر کردن خودتان و یا همراهانتان در سرویس بهداشتی هواپیما نباشید، قفل درب دستشویی به راحتی از بیرون باز می‌شود. البته قبل از باز کردن قفل درب، مطمئن شوید فردی که داخل است از آشنایان شما باشد. برای باز شدن قفل فقط باید به علامت‌های روی تابلوی کنار درب توجه کنید.