بیـــســـان ســـیر

صفحه اصلی
بلاگ
دیدنی های پاریس
کلیسای سنت شاپل Sainte-Chapelle

همه چیز درباره کلیسای سنت شاپل

سنت شاپل یک کلیسای سلطنتی قرون وسطایی واقع در در جزیره دولاسیته در شهر پاریس می‌‌باشد، که محل اقامت پادشاهان فرانسه تا قرن چهاردهم بوده است.

معماری زیبای این کلیسا یکی از بهترین نمونه‌های سبک گوتیک است.

این کلیسا در سال ۱۲۴۲ شروع به ساخت کرده و در سال ۱۲۴۸ به اتمام رسیده است.

سنت شاپل در طول انقلاب فرانسه آسیب دیده و در قرن نوزدهم بازسازی شده است.

در این کلیسا می‌ توانید یکی از گسترده‌‌‌ترین مجموعه‌ی شیشه‌های رنگی قرن سیزدهم را در سراسر دنیا مشاهده کنید.

تاریخچه کلیسای سنت شاپل

کلیسای سنت شاپل یا شاپل مقدس که در محوطه‌ی کاخی سلطنتی در ایل دولاسیته واقع شده است، برای نگهداری کلکسیون لویی نهم از یادگاری‌های حضرت مسیح از جمله تاج خار، ادسا و سی مورد دیگر، ساخته شد. لوئی یادگارهای مصائب عیسی را از بالدوین دوم، امپراتور لاتین در قسطنطنیه، به مبلغ 135000 لیور فرانسه (واحد پول در گذشته) خریداری کرد، هرچند این پول در واقع به ونیزی‌ها، که یادگارها به آنها تحویل داده شده بود، پرداخت شد. یادگارها در آگوست 1239 به پاریس رسیدند.

به محض ورود، پادشاه لوئی یک هفته جشن شبانه روزی برای یادگارها برپا کرد. یادگارها در ضلع جنوبی کلیسا به نمایش گذاشته شدند.

یادگاری‌ها را در یک صندوق نقره‌ای بزرگ و سنگین که پادشاه لویی برای آن 100 هزار لیور دیگر هزینه کرده بود، قرار دادند، در حالی که هزینه‌‌ی ساخت کل کلیسا 40 هزار لیور بوده است! تا زمان تکمیل کلیسا در سال 1248، مجموعه یادگاری‌ها در قلعه‌ای در ونسن نگهداری می‌شدند.

در سال 1246، قطعاتی از صلیب راستین و نیزه‌‌ی مقدس و... به مجموعه‌‌ی لوئی اضافه شدند.

زمانی که در 26 آوریل 1248 ساخت کلیسا به پایان رسید تمامی مجموعه طی یک مراسم عالی به منزل جدیدشان منتقل شدند.

سنت شاپل نه تنها مکانی برای عبادت بوده است، بلکه نقش مهمی را نیز در جاه طلبی‌های سیاسی و فرهنگی پادشاه لوئی و جانشینان وی ایفا می‌‌کرد.

معماری کلیسای سنت شاپل

کلیسای سلطنتی سنت شاپل نمونه‌ای از معماری گوتیک است.

هنگامی که یک بازدیدکننده وارد محوطه آن می‌ شود با یک پلکان تشریفاتی عظیم در سمت راست خود، و یک محراب شرقی در سمت چپ خود، مواجه می‌ شود.

نمای بیرونی کلیسا، شیروانی‌های پیچ خورده در اطراف بام و پنجره‌های وسیع را نشان می‌دهد.

مرز میان طبقه‌‌ی زیرین و طبقه‌‌ی فوقانی کاملا در نما مشخص است و دیواره‌های تحتانی دارای پنجره‌های کوچک و مثلثی شکل هستند. نمای بیرونی آن با وجود تزیینات باز هم نسبتا ساده و خالی از مجسمه‌های بزرگ است.

نام هیچ طراح و سازنده‌ای در بایگانی‌های مربوط به ساخت و ساز عنوان نشده است.

در قرن نوزدهم (مانند بسیاری از ساختمان‌های قرون وسطایی پاریس) فرض بر این بود که کار استاد ماسون پیر دو مونتروئیل است، که در زمینه‌ی بازسازی سلطنتی ابی سنت سن دنیس کار می‌کرد و نمای جنوبی گذرگاه نوتردام را انجام می‌داد.

تحقیقات جدید به نفع ژان دو چلز یا توماس دو كورمونت رای داده‌اند، درحالی كه رابرت برنر دستی از یك استاد ناشناس از آمیان (شهری در شمال فرانسه) را در طراحی دیده‌است. بدیهی‌‌‌ترین پیش سازهای معماری سنت شاپل، کلیسای جامع آمیان است که به شکل کلی آن شباهت دارد و کلیسای جامع نایون است، که طرح دو طبقه را از روی آن برداشته است. معروف‌‌‌ترین ویژگی کلیسا در کل دنیا نوع پنجره‌های شیشه ای آن است. پانزده پنجره‌‌ی بزرگ مربوط به اواسط قرن سیزدهم، شبستان و محراب را پر کرده‌اند و یک پنجره‌‌ی بزرگ شبیه گل رز بر دیوار غربی قرار گرفته است. شیشه‌های قسمت بالایی این کلیسا، حدود 600 متر مربع وسعت دارند و طراحی بی‌نظیرشان، تصاویری از انجیل را به نمایش می‌‌گذارد.

بازسازی سنت شاپل

سنت شاپل از دهه 1970 به بعد مراحل مختلف بازسازی را پشت سر گذاشته است. آلودگی هوا و تعداد زیاد بازدیدکنندگان باعث آسیب پنجره‌ها شده است. در سال 1945 برای محافظت از شیشه در برابر گرد و غبار و آسیب‌های بمباران زمان جنگ، یک لایه جلادهنده بر سطح آن زدند اما برعکس باعث تاریکی آن شد و دیدن تصاویر را دشوار ساخت.

به این ترتیب در سال 2008، یک برنامه هفت ساله جامع‌تر از مرمت برای تمیزی و حفظ تمام شیشه‌های رنگی، تمیز کردن آثار سنگی نما و حفاظت و ترمیم برخی از مجسمه‌ها آغاز شد، که حدود 10 میلیون یورو هزینه برداشت. نیمی از بودجه توسط اهداکنندگان خصوصی و نیمی دیگر از بنیاد ویلوم تأمین شد.