معبد آتش باکو ساختمانی قلعه مانند و باستانی در منطقه‌ی سوراخانی در فاصله 30 کیلومتری از مرکز شهر یکی از محبوب‌ترین و پربازدیدترین معابد زرتشتیان آتش پرست در تاریخ سراسر آسیا می‌باشد که در حومه شهر باکو واقع شده است.
این معبد معروف در قرون 17و 18 میلادی زمانی که تاجران هندی برای فروش داروها و صنایع چوبی به باکو سفر می‌کردند توسط هندوها ساخته شده است و به دلیل پدیده طبیعی منحصر به فردش یعنی سوختن گازهای طبیعی به معبدی شناخته شده تبدیل شده است، این گازهای زیرزمینی به سطح زمین می‌آیند و در نتیجه تماس با اکسیژن واکنش ایجاد می‌کنند.

پدیده‌ی طبیعی خروج نفت از زمین و آتش‌سوزی‌های ناشی از آن در آتشگاه باکو باعث به شهرت رسیدن این منطقه شده است.
آتش پرستان بر این باور بودند که آن آتش ابدی، شامل خواص عرفانی می‌باشد و به این معبد آمده و در آنجا عبادت می‌کردند.
این معبد ساختار پنجگانه‌ای دارد. محراب در سمت چاه گاز طبیعی واقع شده است که یک شعله بزرگ و زیبا ایجاد می‌کند و چهار شعله کوچکتر هم در گوشه‌های پشتی قرار دارند.
آتش دیگری در نزدیکی چهارطاق نیز روشن بوده است که به‌ عقیده‌ی افراد بومی، با استفاده از آن اجساد سوزانده می‌شدند.
اطراف حیاط اتاق‌هایی با مجسمه‌های مومی از راهبان ساکن آن منطقه در آن وجود دارند. این مجسمه‌های مومی از نقاشی‌های قدیم و شرح دیدارکنندگان آتشکده الهام گرفته‌اند. عابدی در حال ریاضت کشیدن به شیوه مرتاض‌ها در یک اتاق و عابدی دیگر در حال دریافت پول از یک بازرگان در اتاق دیگر قابل مشاهده است.